De vraag is: voelen jullie je gedwongen tot het hebben van ervaringen? Zoals bij meditatie. Is het niet een beetje krom, en erg waarschijnlijk, dat de eerste motivatie om te mediteren niet is dat het voor jou juist is, maar dat je er steeds weer mensen over hoort praten? Wat als het motief om op vakantie te gaan niet is dat je op reis wilt, maar dat NIET gaan te veel een statement zou zijn? Onderzoek toont aan dat een groot deel van de mensen op vakantie ongelukkiger zijn dan ze thuis waren.
De druk van beleving laat zich op allerlei vlakken van ons leven zien. Als je een nieuw auto koopt: kijk je dan naar de prijs, het benzine gebruik of naar zoiets wazigs als ‘het voelt goed’?
Het zit allemaal in de ervaring ervan. In hoe het voelt. De beleving van meditatie. De beleving van op vakantie gaan (en terug komen en er over praten en een antwoord hebben op de vraag: wat heb je gedaan op vakantie?). De beleving van de juiste auto.
Ik voelde zeker een druk om te gaan mediteren. Zo van: ik kan het me niet veroorloven NIET te mediteren, tenslotte schrijf ik over spiritualiteit en hou ik lezingen in dit veld. Meditatie hoort er bij. En ik heb het een paar maanden vol gehouden. Maar ja, die hernia kwam er tussendoor en toen heb ik besloten dat mijn gezondheid belangrijker was. Dus is mijn streven nu om twee keer per dag de deur uit te gaan. Dat is al genoeg onderbreking van mijn flow – meditatie past er niet bij.
Voelen jullie zulke druk? Ik praatte recent met iemand die zei: het was zoveel beter toen we nog kinderen waren: niet zoveel verantwoordelijkheid. Ze had natuurlijk gelijk: volwassen zijn betekent meer verantwoordelijkheid. Volwassenen moeten belasting opgave doen, de huur of de hypotheek betalen. Maar het gekke was: de voorbeelden die ze gaf waren allemaal te vermijden geweest. Ze zei: je moet een auto hebben, een huis met een hypotheek… en ze zat vast. Toegelaten op de kunstacademie, maar met een fulltime baan. Een baan waar ze leiding had gegeven, maar die mensen waren allemaal ontslagen. Feitelijk was ze gedegradeerd, zonder verlies van salaris.
Haar positie is niet benijdenswaardig. Maar het plaatje is, op de details na, herkenbaar stel ik me zo voor. En de druk van schulden (oftewel hypotheek) is meer zichtbaar geworden, de afgelopen jaren.
De sociologische verandering is van een druk te trouwen naar een druk om geen maagd te blijven.
Van ‘je brood verdienen’ naar ‘je goed voelen over je baan’.
Van ‘elke zondag naar de kerk’ naar meditatie.
Misschien is, in ons veld, het meest pregnante voorbeeld wel de Bijna Dood Ervaring. Het is een statussymbool geworden. Er is de verwachting van levenstransformatie na het hebben van een BDE. Maar zoals een dame me zei die en BDE gehad had: de spirituele transformatie na afloop gebeurt helemaal niet altijd. Zij was zeker geen heilige geworden, vertelde ze me. Al kwam het op mij over dat ze op zijn minst vrijgeviger geworden was, maar goed: ik had haar voordien niet mee gemaakt.
Zouden jullie het durven zeggen als je GEEN Bijna Dood Ervaring had gehad na een coma?
[Is ‘de druk van de beleving’ geen prachtige titel? Ik heb hem gestolen van Gerard Visser die met zijn boek De Druk van de Beleving: Filosofie en kunst in een domein van overgang en ondergang een fascinerend betoog houdt over wat beleving IS, wat de filosofische achtergrond van het begrip is, en hoe belangrijk beleving in onze maatschappij geworden is. Het bovenstaande stukje is geïnspireerd op zijn boek. Gevonden bij Selexyz in verband met de Maand van de Filosofie. Niet meer bij bol te krijgen.]
als ik iets doe dan doe ik dat enkel uit eigen overweging en nooit maar dan ook nooit omdat die of die er over spreekt en er zich goed bij voelt, want ben zeker mocht ik dat wel doen zou ik mij achteraf er zeker niet goed bij voellen
Eerlijk gezegd voel ik nooit zo’n enorme druk. Heb idem mijn ‘verplichtingen’ aan mijn werk en mijn hypotheek, maar tegelijkertijd kan ik ook intens genieten van mijn werk en mijn heerlijke kleine appartement. Die combi maakt het leven ook zo leuk.
Hetzelfde geldt voor relaties. Heb leuke en minder leuke relaties gehad, maar ik zou beide ervaringen nooit hebben willen missen. Maar tegelijkertijd kan ik ook enorm genieten van de vrijheden die behoren tot de status van een single. Ik ben graag onder mensen, maar ik koester idem de momenten van het alleen zijn.
Het leven biedt een raamwerk van persoonlijke belevingen en gedeeltelijke vrijheden, die je naar eigen believen kunt invullen. Ik schrijf gedeeltelijk, want we kunnen simpelweg niet alles beheersen en controleren binnen dit bestaan. Maar dat hoeft ook niet.
Geachte Dame
Wat een toestand maakt u ervan, mediteren is een eitje, uw hernia als aanleiding om te stoppen,geldgeleuter, bde als statussymbool.(triest).Lieve Katinka meen je dat nou?
Het ruikt naar ijdel intellectualisme, mediteren is iets wat je onder practisch alle (logische)omstandigheden kunt doen:oefenen en
geen verwachtingen scheppen, kalm werken.
Dat er mensen zijn die spiritueel HIP vinden is mega onnozel,
sterker nog,het word een gesloten deur dankzij ijdelheid.
Een BDE een statussymbool? Misschien wel ja in bepaalde kringen. Maar geloof maar niet dat het je leven zoveel ‘makkelijker’ maakt. Vooral niet omdat er in de ‘gewone wereld’ nog zo weinig kennis van en begrip voor mensen met een BDE is.
Zelfs in spirituele kringen kan het een non-issue zijn. Terwijl er wel veel over vorige levens gesproken wordt kan het fenomeen BDE geheel doodgezwegen worden. Misschien niet met opzet, maar gewoon uit onkunde. Maar dit is wel mijn ervaring.
De druk die ik ooit gevoeld heb om bepaalde ‘spirituele dingen’ te doen, zoals meditatie, chanten, cursussen etc kwam nooit van buiten. Daar bestond eerder de druk om het níet te doen. Zelf was ik ‘alleen maar’ op zoek naar herkenning in de buitenwereld van wat ik diep van binnen voelde.
Maar binnen een cursus- of meditatiegroep voelde ik vaak wel een druk om bepaalde ervaringen te moeten hebben. Hoe groter die druk, hoe minder ik ervaarde… Daarom heb ik altijd grote aarzelingen weer aan zoiets deel te gaan nemen.
Als je druk voelt om de toestand van je geest te “beleven” ….dan staat er nogal wat spanning op vind ik. Als voortdurend iedere dag onder druk gezet om een bepaalde zgn. gekleurde spiritualiteit te beleven, en het was het tegenovergestelde van de beleving van persoonlijke vrijheid. Op spiritualitiet hoort geen druk te staan, zie er dan vanaf en ga iets gewoons doen.
Een wetenswaardig artikel samenstellen ten aanzien van hypotheekberekening is
zeker alles behalve gemakkelijk doch ik moet zeggen dat het jou uitstekend is
geslaagd, proficiat!