De afgelopen maand heb ik geschreven over vrije wil. Daarover is nogal een discussie ontstaan. Hier volgen de delen van de serie in volgorde van schrijven:
- Vrije wil, Cultuur en Verantwoordelijkheid
Er is een stroom in onze maatschappij die vindt dat alles door omstandigheden bepaald is: genen, conditionering, achtergrond, geld … Maar afgezien van genen zijn dat allemaal zaken die te maken hebben met mensen die op elkaar reageren. Het Vrije Wil debat kan ook gezien worden als een debat over verantwoordelijkheid: Wie is verantwoordelijk? Als er geen vrije wil is, betekent dat een gebrek aan verantwoordelijkheid? Of is het andersom: we kiezen ons leven… betekent dat ook dat we laakbaar zijn als er iets mis gaat? Zoals een overstroming? - Hoe moeilijk is het om vrije wil te bespreken?
De reacties op dit stukje illustreren precies wat ik wilde zeggen: dat het onderwerp vrije wil blijkbaar zo moeilijk is, dat het makkelijker is vrij te associeren, dan om werkelijk te reageren op de inhoud. - De vrijheid het leven te ervaren…
De uiteindelijke vrijheid waar filosofen over praten, existentiële filosofen in het bijzonder, gaat niet over de wereld, maar onze ervaring van de wereld. - Vrije wil: denken of voelen?
Ik heb vaak gezegd ‘Ik wil een gewone baan willen’. Rationeel, financieel, was het vinden van een baan absoluut de beste optie. Maar emotioneel voelde ik het niet. En ik wist uit ervaring dat de beste manier om iemand ervan te overtuigen mij in dienst te nemen, was om de baan echt te willen. Dus probeerde ik het niet eens, wat natuurlijk precies overeen kwam met mijn emotionele waarheid. - Vrijheid, karma en reïncarnatie
Karma bepaalt onze omstandigheden, ons potentieel, onze gewoonten. Karma bepaalt niet wat we vandaag met dat alles doen. Wat we vandaag doen: gedachten, gevoelens, inzichten, woorden en daden creëert weer nieuw karma.