Ik ben nog steeds bezig met ‘Consciousness: an Introduction’. Het is nog steeds niet saai.
Het boek sluit af met twee hoofdstukken over spirituele aspecten: bewustzijn en Boeddhisme. Een paar van de feitjes die ze uit onderzoek naar boven haalt:
- Neurotische mensen beginnen vaker aan meditatie
- Extroverte mensen gaan er langer mee door (introverte mensen zoals ik navelstaren al genoeg?)
- Meditatie ontspant niet meer dan languit op de bank liggen en voor je uit staren
Dat valt allemaal nog in de categorie ‘normale psychologie’. Het wordt nog interessanter als Susan Blackmore het onderwerp Verlichting bij de neus pakt.
Het waar gebeurde verhaal over de man zonder hoofd sprak me bijzonder aan. Douglas Harding (p. 408) werd op een dag wakker met het gevoel geen hoofd te hebben. Het is de ultieme toestand van leegheid. Kijk zelf maar eens. Waarvan ben je je echt nu bewust? Laat alle voorstellingen over jezelf weg. Kijk alleen maar. Als ik het in mag vullen: je bent je bewust van alles wat je ziet. Ik zie bijvoorbeeld mijn handen typen. Ik voel mijn vingers over het toetsenbord gaan. Ik voel de stoel waarop ik zit (maar zie de stoel niet). Als ik mijn best doe kan ik het puntje van mijn neus zien, en wat haren die over mijn ogen vallen (dankzij de kapper waar ik vorige week na jaren zelf kappen naartoe ben geweest). Wat ik niet zie of kan voelen is mijn hoofd. Waarom zou ik me bewust zijn van mijn hoofd als ik geen hoofdpijn heb, of in de spiegel kijk?
Het is een heel eenvoudige manier van zijn, maar ook een fantastische meditatie oefening. Ik ben het in elk geval nog niet zat, ook al ben ik introvert.
Met iets van een omweg doet me dit denken aan een van de vaakst herhaalde Blavatsky citaten (De Geheime Leer, vol 1, proem):
De occulte catechismus bevat de volgende vragen en antwoorden:
‘Wat is het dat altijd is?’ ‘Ruimte, de eeuwige anupadaka.’ ‘Wat is het dat altijd was?’ ‘De kiem in de wortel.’ ‘Wat is het dat altijd komt en gaat?’ ‘De grote adem.’ ‘Is er dus drie keer iets eeuwigs?’ ‘Neen, de drie zijn één. Wat altijd is, is één; wat altijd was, is één; wat altijd bestaat en wordt, is ook één: en dit is Ruimte.’
‘Verklaar dit, o lanoo (leerling).’ ‘Het Ene is een ongebroken cirkel (ring) zonder omtrek, want het is nergens en overal; het Ene is het grenzeloze vlak van de cirkel, die alleen gedurende de tijdperken van een manvantara een middellijn manifesteert; het Ene is de ondeelbare punt die tijdens die perioden nergens wordt gevonden en overal wordt waargenomen; het is het verticale en het horizontale, de vader en de moeder, de top en de basis van de vader, de twee uitersten van de moeder, dat in werkelijkheid nergens heen reikt, want het Ene is de ring en evenzo de ringen die binnen die ring zijn. Licht in duisternis en duisternis in licht: de ‘adem die eeuwig is’. Het beweegt zich van buiten naar binnen wanneer het overal is en van binnen naar buiten als het nergens is – (dat is maya, een van de middelpunten). Het breidt zich uit en trekt samen (uitademing en inademing). Als het zich uitbreidt, verspreidt en verstrooit de moeder zich; wanneer het samentrekt, trekt de moeder zich terug en verzamelt zich. Dit brengt de perioden van evolutie en ontbinding teweeg, manvantara en pralaya. De kiem is onzichtbaar en vurig; de wortel (het vlak van de cirkel) is koel; maar tijdens evolutie en manvantara is haar kleed koud en stralend. Hete adem is de vader die het kroost van het element met de vele gezichten (het heterogene) verslindt en die met één gezicht (het homogene) ongemoeid laat. Koele adem is de moeder, die ze ontvangt, vormt, voortbrengt en terug ontvangt in haar schoot, om ze te hervormen bij de dageraad (van de dag van Brahma, of manvantara). . . .’
Waarom doet me dit denken aan Douglas Harding? Blavatsky geeft ergens aan dat er zeven sleutels to De Geheime Leer zijn: 7 manieren om het boek te lezen. Op dit moment zijn er, voor zover ik kan nagaan, twee gebruikelijke manieren. De eerste is kosmologisch: De Geheime Leer wordt gelezen als een boek dat beschrijft hoe het universum in elkaar zit en wat de relatie met de menselijke evolutie is (mentaal, spiritueel en fysiek). De andere manier van lezen is meditatief. De lezer probeert niet zozeer om letterlijk te begrijpen wat Blavatsky bedoelde, maar leest het boek als een soort koan: Wat roepen deze woorden in mij op? Welke associaties brengt dit boven? Wat gebeurt er in mijn bewustzijn als ik dit lees?
Voor zo’n manier van lezen doet deze zin ‘Het Ene is een ongebroken cirkel (ring) zonder omtrek, want het is nergens en overal’ denken aan de oefening van de man zonder hoofd, toch?
Katinka……over verlichting.
AANGAANDE:De hoogste kosmische inwijding(verlichting) die een mens kan bekomen.
De chakras werken dubbel,enerzijds fysiologisch(altijd in open toestand),anderzijds psychisch(gesloten toestand).In dit schrijven probeer ik jullie uit te leggen wat er gebeurt als de sahasrara(bovenste chakra,duizedvoudig)samen met de ajna(inzicht) geestelijk opengaat.
Vooreerst wil ik jullie erop wijzen dat je niet zelf kunt kiezen wanneer dit moment voorkomt.In het heelal wacht men daartoe immers het geschikte moment af.
Nemen we aan dat je in de herfst of winter ALLEEN wandelt op het strand langs de waterlijn op het hard zand.Omdat het geestelijke ook haar etherisch energieën heeft zal alles voor jou roos-lila kleuren,de zee,het stand,de duinen tot zelfs het ganse hemelgewelf.Die kleur gaat over in wit licht.EN zoals men in het licht van de zon niet kan kijken,kan men ook in dit licht niet kijken.Daarom is men verplicht de ogen te sluiten.Zo sluit men als het ware deze dimesie visueel af het bewustzijn en het denkvermogen blijven wel behouden in beide dimesies.Onmiddellijk ontvangt men de gouden tunnel waar men door heen zweeft naar de DUISTERNIS(wekelijkheid).In die duisternis verschijnt dan de universele kosmische moeder,een zeer mooi etherisch vrouwtje,die je heel liefelijk zal omhelzen.Ze zal je aanspreken in je moedertaal.Wat ze je toevertrouwd(toezegt),valt onder zwijgplicht.Dit kosmisch geheim zul je samen delen in stilte.Dan is men een GODMENS of GODIN op deze aardbol en leeft men verder eenvoudig en sober,onopvallend.Als alles voorbij is kan men weer de ogen openen en opnnieuw verder leven in deze dimensie(in ons vertrouwde”normale”dimensie.Wie dan sterft,hier,op aarde,krijgt weer die gouden tunnel te zien en verdwijnt dan voorgoed naar de werkelijkheid.DIT IS ZEER ZELDZAAM.
In oude filosofien heeft men haar een naam zoals Aditi…Isis…Anu…enz.
LICHT(STOF) IS EEN ILLUSIE VAN DE DUISTERNIS(WEKELIJKHEID,GEEST)
Nu weten jullie wat een verlichting is,maar dat is wel het hoogste.
Veel liefs aan de theosofie.
Armand Vanbiervliet
.
ARMAND VANBIERVLIET
Aangaande: De laagste of eerste kosmische inwijding (verlichting) die een mens kan bekomen.
De chakra’s werken dubbel, enerzijds fysiologisch (altijd in open toestand) anderzijds psychisch (gesloten toestand). Bij de geboorte zijn de twee onderste chakra’s psychisch open (geestelijk). Fysiologisch dienen ze voor de uitscheiding en de voortplanting. Psychisch heeft men de latente oerkracht (“KUNDALINI”). De chakra’s zijn de MULATHARA en de SUADHISTHANA, zij werken samen. Vergevorderde yogins weten wat ze moeten doen ermee. Wanneer de verlichting komt uit het universum, wacht men weer tot je ALLEEN bent (altijd, net als bij de opperste inwijding waar deze conditie van het alleen zijn ook geldde). Neem nu aan dat je thuis komt van je werk en je wil nog even rusten in de zetel. Wanneer je je ogen dicht doet, zal je onmiddellijk een fel wit lichtje ontvangen die danst van links naar rechts, op en neer, heel snel in de DUISTERNIS. Dan vlieg je met een ongelooflijke snelheid die dimensie in rechtstreeks naar de grote beeldengallerij der eeuwigheid. De grote beeldengallerij is een rij afgebeelde hoofden van personen die hier op aarde hebben geleefd en iets teweeggebracht hebben voor deze ‘bol’ en het universum. Het zijn aardse “lipikas” (schrijvers), allemaal filosofen (“liefde voor de wijsheid”). De hoofden zijn enorm groot en staren allemaal het universum in. Aan hun eigenaardige haardracht en baarden kan je zien dat de eerste hoofden stammen uit de Oudheid, maar naarmate je verder vliegt worden de hoofden recenter. Ze hangen er voor eeuwig. Ze zijn met weinig. Het laatste hoofd is dat van een vrouwtje, de kroon van de theosofie. Wanneer je haar voorbij bent, vlieg je verder de duisternis in en kan men weer de ogen openen. Men is niet verplicht te blijven kijken zoals bij de hoogste inwijding (waar dat wel moest). De verlichting zegt op zich niet veel.
Het is een groet van degenen die er hangen dat je goed op weg bent. Alle hoofden hebben in hun leven de gouden tunnel ontvangen. Hier ook blijft het bewustzijn en het denkvermogen in beide dimensies behouden en dat is altijd zo. Bij die verlichting is er geen zwijgplicht, maar het is toch best erover te zwijgen. Want de mens is er nog altijd niet rijp voor. Uitzonderingen daar gelaten. De groten der aarde KRISNA (wijsheid),… Boeddha (geest, nirwana)… Christus (geest en wijsheid) hangen er niet want ze hebben nooit geschreven. Die drie zullen jullie nooit meer zien… wat ze hier ook beweren. Christus heeft op de beeldengallerij gesproken, “de laatsten zullen de eersten zijn.”
Nu weten jullie wat een inwijding (verlichting) is, maar dat is wel de laagste of eerste vanuit het universum. En voor alle duidelijkheid; God heeft daar geen vat op, geen zeggenschap in. De beslissingen betreffende de inwijdingen komen voort van de oermoeder. Tegen de kosmische verlichting van de oermoeder kan God niets inbrengen. Hij staat daar volledig buiten.
Om af te sluiten, wens ik nog een gebeurtenis uit de geschiedenis aan te halen die een grote invloed/impact heeft gehad op de weg die de esoterie (en de kennis ervan) sindsdien heeft afgelegd. Het gaat om de alom betreurde verbranding van de uitermate gerenommeerde bibliotheek van Alexander de Grote, waar belangrijke kennis van het esoterische universum verzameld lag.
PS; Mag ik jullie er nog met aandrang op wijzen dat al deze informatie die ik geef betreffende de kosmische inwijdingen, niets, maar dan ook helemaal niets te maken heeft met het beruchte jaar 2012!
Verder veel liefs aan iedereen,
Armand Vanbiervliet.
Beste Armand,
Ik snap er niet veel van want ik heb hier geen enkele ervaring in.
Is het niet zo dat we de binding met de kosmische energieen in toenemende mate verloren zijn? Is het niet zo dat het aardse leven, met tenslotte onze cultuur, steeds verder is gematerialiseerd?
Is al dat gepraat over verlichting niet het terugzoeken van iets dat kwijt is? En nu wordt het allemaal interessant en geheimzinnig gemaakt! Het is het terugzoeken van de echte levenskracht, die wij kwijt zijn.
Je hebt het over beelden en energieen.
De mens maakt beelden, met zijn denken, het universum bestaat in de basis alleen uit energie.
Het is niet voor niets dat het denken moet blijven bestaan, ook blijkens jouw verhaal, om wat dan ook te zien.
Is er niemand, die als hij iets beleeft heeft dat verder gaat dan zijn denken, op het idee komt dat dat natuurlijk is, en dat het ons (steeds verder) vastzitten in het denken is die ons van de natuurlijke energieen vervreemd? Dat die bijzondere belevingen voor de rest van de natuur het normale Zijn is!
Dat het alleen bij ons op de een of andere manier plaatjes worden, waar je je door laat betoveren!
Je ervaart het eeuwige waar je onderdeel van bent en denkt dan dat je dat zelf ook eeuwig bent…Nee! je gaat dood, en ervaart dan de hemel, het schitterende licht, omdat ons leven een onechte schijnvertoning was, een produkt van ons denken.
Daarom is de mens het zielige schepsel dat als enige geen werkelijke binding heeft met de kosmos. Alle andere dieren zijn wel verlicht, en leven sober en onopvallend hun leven.
De mens denkt en weet niet, dat onderscheidt hem van de andere dieren. Hij wil overleven, en bedenkt daartoe van alles voor zichzelf in disharmonie met de natuur. Hij maakt beelden en kijkt naar de plaatjes in zijn hoofd in plaats van de werkelijkheid te zien.
Hij leeft steeds tegen de wetten van de natuur in, legt zich nergens bij neer, en die spanningen lopen van generatie op generatie op.
Dat, en dat alleen, zorgt voor al die zogenaamde dimensies… de lagen in het denken.
Als dat denken langzaam uitdooft bij het doodgaan, zie je pas het grote plaatje van Zijn, van je eigen menselijke zijn… maar dan ben je terug bij af, het denken dooft met de rest van de energie die opgeslagen zit in je lichaam en … je sterft.
Maar misschien kunnen we het beter over dat vrouwtje hebben.
groet,
Margje
Merel,
Wat ik schrijf is enkel een verdere evolutie van de mens in het universum.Je hebt van mij eerst het doel gekregen.Nu heb ik gewoon de start beschreven dat is alles.In verder evolutie van jezelf behoudt je het bewustzijn en je denkvermogen zo ook je intiteit.Hoe zie jij een hemel.Ik ken dat niet.
Verder veel liefs.Ik schrijf nog op andere sites,je moet maar mijn intikken op google.
Verder veel liefs en maakt het jezelf niet moeilijk in je denken.
Groetjes Armand Vanbiervliet
Armand,
ik wil juist weer denken nadat ik dat jarenlang niet echt gedaan heb. Want het denken is de toegang tot … je maakt jezelf zo gek door dat denken, je bent dan als het ware zo met jezelf bezig dat het ontploft en dan komt er iets waarachtigs.
Ik zag dat ons denken in goed en slecht de geschiedenis van de mensheid had bepaald en toen wilde ik niet meer denken. Maar ik had me vergist… niet denken leidt voor ons mensen tot rust roest, gezapigheid.
We moeten onze problemen nou eenmaal onder ogen zien, we zijn een potje en alles hoort erbij.
Nee, ik geloof niet in een leven na de dood, een evolutie van de mens op die manier. Waarom zou dat er zijn? De mens is niets bijzonders, behalve dat hij lijdt als geen ander zo afgesneden van het weten, en daarom wil hij van alles.
De hemel is er als we doodgaan, als we eindelijk een glimp van weten opvangen. Dan gaan we dood, zoals wij een blok hout in de fik steken en ons ook niet afvragen waar het wezen van dat hout blijft.
Weet jij dat? Interesseert jou dat?
Mij wel! Kan je me dat vertellen?
Ook veel liefs,
Margje
Bewustzijn berust maar al te vaak op een gevoel van afscheiding. De afscheiding omhelst leegte die ons eenzaam maakt, dan zoeken we de drukte op en afleiding om ons uit het lijden van de leegte te verlossen. Daar vinden we nog meer verdwaalde geesten die allemaal op zoek zijn, desalnietemin zonder doel zijn we verdwaald in het leven en er hoeft maar weinig te gebeuren of we zijn er helemaal de weg kwijt.
Ja Rafie, dat gevoel van afscheiding is nu sterker dan ooit, vandaar die toegenomen neiging bv. om in zichzelf te duiken en de eigen problemen aan te pakken. Dat noemt men dan spiritualiteit.
Het is toch niet te volgen dat iets doen, waar eigenlijk problemen aan ten grondslag liggen, of passie (een onbedwingbare kracht waar je door wordt gestuurd) op de een of andere manier in de beleving wordt omgedraaid en als iets hoogs en goeds wordt betiteld?
Ik vind het gewoon een brainwash van de new-age beweging.
Deze stukken van Katinka passen diezelfde brainwash toe naar mijn mening. Het is gelijk aan dat het denken van de mens als iets bijzonders, als iets wat de mens boven de dieren plaatst wordt beleefd.
Dat zie je ook aan hoe status, geld en macht is verdeeld. De slimste mensen krijgen het meest.
Het denken staat in hoog aanzien en dat is de illusie. Het denken is juist steeds verder ontwikkeld als gevolg van niet-weten, die afgescheidenheid, en heeft geleid tot steeds verdere afgescheidenheid. Wat nu wel heel goed te zien is om ons heen.
En er is niemand die daarop een uitzondering is, het geldt voor iedereen.
Iedereen loopt achter een ander aan die zijn problemen kan oplossen. Of dat nou mensen zijn die wijsheden zoeken, of mensen die op een politieke partij stemmen. Het is hetzelfde principe.
Denken is het beheersen van de problemen. Het staat in de bijbel zag ik niet zo lang geleden!: De mens is overgeleverd aan een verwerpelijk denken.
Ja, wij allemaal. Niemand ontkomt aan dat denken dat oplossingen zoekt en daar trots op is, en zo alles in het tegendeel verdraaid.
@ Merel, het is zoals je zegt, een tijdje geleden wilde mijn huisarts nadat het niet zo lekker met mij ging mij doorverwijzen naar een psychiater die voor mij, na 10 jaar geestelijke gezondheid van mijzelf te hebben gekregen, als wonderdokter dienst moest gaan doen. Ik had alleen een vraag om een bepaald medicijn te mogen slikken en blijkbaar was dat bij mijn huisarts verkeerd gevallen.
Ik, maar dan ook alleen ik, kan mijn eigen problemen oplossen, een ander kan dat niet en alleen goedkope halfslachtige figuren laten een ander voor hun problemen opdraaien. Maar je moest ze de kost geven de mensen die hun oplossingen van anderen verwachten. Geluk heb je in jezelf of je hebt het niet, ik pas ervoor dat anderen de bodemloze put van mijn ongeluk moeten opvullen. Geluk eis ik in eerste instantie van mijzelf, als ik er zelf voor zorg dan kan ook geen ander mens dat van mij af nemen. Spiritualiteit is kennis die functioneert, zodra het een zoektocht wordt ben je er al ver van verwijderd. groetjes rafie.
Merel,
Je moet enkel simpel en logisch denken en een beetje wijs zijn.
Wat ik schrijf zijn kosmische verlichtingen.Het eindpunt en de start heb je al gekregenDat is voor ieder mens het zelfde.Het leven KAN genietbaar zijn,maar je moet het zelf maken.Heeft niets te maken met egoisme.Anderen kunnen dan van je genieten
Groetjes Armand Vanbiervliet
Armand, dat ben ik helemaal met je eens: geniet zodat anderen weer van jou kunnen genieten!
groet, Rita