Ik had dit stukje ook ‘Social netwerken en de Bodhisattva eed’ kunnen noemen, want het was een gesprek op twitter dat de aanleiding was. Ze bleef maar door gaan over de vraag of ik nu een bodhisattva was 🙂 Ze zette me voor het blok. Nu is de Bodhisattva gelofte een van mijn centrale inspiraties. Ik vind alleen dat je pas een bodhisattva bent als je de gelofte ten volste leeft. Dat wil zeggen dat alle energie gaat in het werken voor de mensheid en het mogelijk maken van het verlossen van alle bewuste wezens. Elk werken voor mezelf zou weg moeten zijn.
Het Ego is de grote vijand van het spirituele pad. In de woorden van H.P. Blavatsky (De Stem van de Stilte) ’trots zou slechts het werk belemmeren’. Trots is zo belangrijk als vijand dat het alle spirituele vooruitgang ongedaan kan maken. Maar trots is voor iedereen die succesvol is (op wat voor manier dan ook) een uitdaging. Op mijn eigen manier ben ik succesvol online. Mijn website krijgt zo 6000 pageviews per dag. Mijn Engelse weblog (dat pas een half jaar bestaat) krijgt er 60. Op squidoo ben ik zojuist lid geworden van de elitegroep de ‘giant squid top 100 club’. En als de dollar niet te veel daalt ten opzichte van de euro kan ik mijn huur met mijn online inkomsten blijven betalen.
Niet slecht. Niet precies zakelijk succes, maar toch ook weer niet slecht.
Het is een beetje als trouwen. Je legt een eed af, maar of je je er aan houd heeft te maken met wat je elke dag daarna doet met die eed. Houd je er nog aan als de verliefdheid voorbij is? Ben je bereid er voor te werken?
Er zijn momenten dat de noden (niet de oplossingen) van de mensheid glashelder voor me zijn. Op dat soort momenten lijkt de Bodhisattva gelofte de kern van mijn wezen. Maar er zijn ook momenten dat dat allemaal naar de achtergrond verdwijnt en ik het met mijn moeder eens ben: ben ik onverantwoordelijk bezig door niet actiever op zoek te zijn naar een baan? [Ik zit nog niet op zwart zaad, maar het komt wel in de buurt].
Sociaal netwerken op het internet is een val voor het Ego. Op squidoo heb ik 436 fans. Op myspace heb ik zo’n 500 ‘vrienden’. Mijn stumbleupon account had recent 1371 bezoekers. Op twitter wordt ik door 452 mensen gevolgd. Voor mij is dat niet alleen sociaal of een egotrip. Het is zakelijk. Op die manier promoot ik mijn online activiteiten, zoals dit weblog. Maar het heeft niet veel zin het allemaal heel serieus te nemen.
De term bodhisattva is erg breed. Hoog op de ladder staan de goddelijke Bodhisattvas. Boeddhisten over de hele wereld bidden tot hen voor hulp. Onderaan de ladder staan mensen zoals ik die zich realiseren dat er meer is in het leven dan voor jezelf leven. [Meer over de stadia van het Bodhisattva pad] Trots zou het werk schaden. Een van de grootste zonden in het oude Boeddhisme was te pretenderen spirituele gaven te hebben die men niet had.
Ik had een paar jaar geleden een droom waarin ik een baby-bodhisattva was. Misschien vat dat het wel samen. Ik ben nog aan het leren te kruipen en voor mezelf te zorgen, maar hoop ook wat mensen te inspireren.
Ik begon aan dit stukje met het idee: ik kan niet claimen dat ik een bodhisattva ben. Dat is te veel eer. Maar na het herlezen van wat ik vier jaar geleden over de paramita’s schreef, ben ik van gedachten veranderd. De paramita’s zijn de deugden waar bodhisattva’s zich aan proberen te houden. Dat stuk herinnerde me eraan dat je kunt streven die deugden te belichamen zonder ze nog te beheersen. De claim is niet dat ik al een volmaakte bodhisattva ben, maar dat ik probeer. En het is geen claim, het is een aarzelend: ja, zo is het. Ik probeer.
Hi Katinka,
Ik volg je al een tijdje, jaar of 5 (.net site en theos. op yahoo) of misschien iets langer denk ik en je “aanwezigheid” is inderdaad schrikbarend toegenomen 🙂 Deze blog van je las ik een tijdje geleden al en moest ik steeds opnieuw aan denken. Je ego krijgt inderdaad een kick online, maar volgens mij ben je er nog steeds zelf elke keer bij om het weer positief te kanaliseren. Heb de indruk dat het je wel gaat lukken 🙂 Weet uit ervaring dat je er behoorlijk mee op je muil kan gaan inderdaad als trots een te grote rol gaat spelen en je die niet op tijd afbuigt. Misschien is dat de functie van trots wel (moet toch ergens goed voor zijn?) dat je het herkend en die energie weer down-to-earth brengt ten bate van anderen. Benieuwd wat HPB erover zegt eigenlijk maar ik lees in die hoek de laatste tijd niet zoveel. Enige wat ik me kan herinneren is dat trots als een gevaar of blokkade wordt gezien en nooit als positieve oorzaak. Spiritueel gezien dan.
Mooie uiteenzetting over die verschillende “levels” van medidatie trouwens. En de $ staat op moment van schrijven op bijna 0.736 euro 🙂 Succes!
Ik geloof dat het een soefi was die ooit zei dat trots de waarschuwing voor de wijze is: herinnert hem of haar er aan nederig te zijn 🙂
Ik heb de Theosophical Classics CD er eens op nagezocht.
Trots wordt positief gebruikt in de Mahatma Letters – als het gaat om trots op eigen land – India wel te verstaan – Goed om je eigen land te willen verbeteren. Lijkt op wat tegenwoordig zo vaak herhaald wordt: dat het goed is om zelfvertrouwen te hebben. (M.L. 131)
Maar over het geheel genomen spreekt Blavatsky negatief over trots. Zo zegt ze over de ware theosoof:
“moet een doorgewinterde altruïst worden, nooit over zichzelf nadenken en zijn eigen trots en ijdelheid vergeten door het goed van zijn medeschepselen in het oog te houden. (Sleutel tot de Theosofie, tweede deel over ‘exoteric and esoteric theosophy’)
En in De Stem van de Stilte zegt ze:
“Vermijd complimenten, oh leerling. Complimenten lijden tot misvattingen over jezelf. Uw lichaam is niet u zelf, uw Zelf heeft geen lichaam en noch complimenten noch kritiek kunnen het beïnvloeden.
Complimentjes aan jezelf, leerling, zijn als een hoge toren waarin de ijdele dwaas geklommen is. Daar zit hij in trotse eenzaamheid, niet gezien door iemand anders dan hemzelf.
Onechte kennis wordt door wijzen genegeerd, en verwaait met de wind van de Goede Wet. Haar wiel draait voor allen, de nederige en de trotse. De ‘leer van het oog’ is voor de massa, de ‘leer van het hart’ voor de uitverkorenen. De eersten herhalen trots ‘zie, ik weet’ de laatsten, die in nederigheid verzameld hebben, zeggen zacht, ‘zo heb ik gehoord’. (Stem van de Stilte, vers 117-119, The Two Paths – mijn nogal vrije vertaling)