De natuur is gezond, de stad niet!

Die titel is wat overdreven, maar onderzoekers zijn er achter gekomen dat leven in de stad erg vermoeiend is. Er is zoveel om op te letten, dat ons brein het eigenlijk niet aan kan. Een onderzoeker zegt zelfs:

“The mind is a limited machine,”says Marc Berman, a psychologist at the University of Michigan and lead author of a new study that measured the cognitive deficits caused by a short urban walk. “And we’re beginning to understand the different ways that a city can exceed those limitations.”

[“Het brein is een beperkt instrument,” zegt Marc Berman, een psycholoog aan de universiteit van Michigan en auteur van een nieuw onderzoek naar de cognitieve beperkingen veroorzaakt door een korte wandeling in de stad. “En we krijgen door op welke manieren een stad die beperkingen kan overstijgen.”]

Er is onderzocht wat het effect is van uitzicht op groen. Daar komt uit dat mensen die uitzicht hebben op groen minder gestrest zijn en beter met elkaar om gaan. Een beetje groen is al goed. Nederlandse steden zijn hier een goed voorbeeld van: ook vanuit een flat heb je al snel uitzicht op wat bomen, struiken en gras.

Voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid leeft meer dan de helft van de mensen ergens in een stad.

Als we het over spiritualiteit hebben is het belangrijk om de context in de gaten te houden. Een boer die mediteert is wat anders dan iemand met een druk stedelijk leven die mediteert. Niet dat het boerenleven niet druk is – maar het is een ander soort druk, een gezonder soort druk denk ik, dan in de stad.

In de stad is het een keus om natuur te vinden om tot rust te komen.

Dit heeft een gevolg dat niet zo voor de hand ligt: die mentale overload waar ik het over had maakt zelfbeheersing moeilijker. Vandaar dat het zo moeilijk is om gezond te blijven eten of die uitgave te laten die je je niet kunt veroorloven. De stad zit vol met verleidingen en maakt het tegelijkertijd moeilijker om ze te weerstaan. Geen wonder dat Nederlanders netto meer lenen dan sparen (inclusief hypotheken).

Als je dit eenmaal weet is de volgende stap nog interessanter. Als je af wilt vallen kun je misschien beter niet alleen proberen jezelf meer zelfbeheersing aan te leren – tegelijkertijd meer de natuur in gaan zou ook wel eens kunnen helpen (doe je dat fietsend dan helpt het natuurlijk dubbel).

Dit geldt dus voor elk probleem waar zelfbeheersing een rol bij speelt.

Dat kan ik nou wel schrijven, maar zelf wandel ik ook nauwelijks. Ik neem me wel bij deze voor om deze week – voor het ijs ontdooit is – nog minstens een keer te gaan schaatsen.