Ik wist vanochtend niet waarover ik nu weer zou schrijven (als iemand iets weet, hoor ik het graag) en op twitter werden goede dingen gedeeld. Dus die krijgen jullie nu te lezen.
Een meneer die bekend staat als @ggw_bach (met toepasselijk Back logo) schrijft normaal gesproken over muziek en spiritualiteit. Vandaag stapte hij uit dat schema met een stukje over identiteit. Hij herinnert ons er aan dat we steeds veranderen. Hij is echter van mening dat er iets constants is onder dat alles. ‘Een bewustzijn, een kennen, een waarnemer’, schrijft hij. Zijn jullie het daarmee eens? Ik weet het niet meer zo zeker. Soms denk ik van wel, soms van niet. Het voelt zeker alsof er een constante is tussen mij nu en vroeger, maar is dat een illusie?
Een van mijn bekenden van squidoo, die schrijft als Ayngel Overson AKA Boshemia AKA @EchoCrush, overpeinst oordelen. In hoeverre accepteren we anderen die anders zijn? Beoordelen we alles of nemen we alleen maar waar? Ze zag een veroordelende oude dame die duidelijk ongelukkig was. Veroordeeld werd een gelukkig stel. Ik vraag het me af: maakt het oordelen zelf ons ongelukkig? Of is het veroordelen een symptoom van een ongelukkig leven? Niemand zal ooit gelukkiger worden van veroordelen, en het maakt het ook niet makkelijker met mensen om te gaan.
Onderzoekers zijn er achter gekomen dat woorden in ons brein verweven (‘entangled’) zijn. Als je het idee eenmaal begrijpt, snap je niet meer dat je het niet al wist. Appel hoort bij taart als appeltaart. Dat soort associaties horen er gewoon bij, en wie bewust met taal bezig is, wist dat al. Wat er nieuw aan is, is het inzicht dat dit vermoedelijk een van de redenen is dat mensen elkaar zo snel begrijpen. We horen een woord en een hele wereld aan associaties komt gelijk mee naar boven. [Ik heb mezelf laatst nogal te kijk gezegd door toen ik nogal moe was de afkorting IE6 – uitgesproken in het Nederlands – niet te begrijpen. Ik weet nog niet of ik die afkorting normaal in het Engels denk. Wat het laat zien is dat dat we normaal gesproken, als we niet te moe zijn, woorden of afkortingen hele werelden van begrip naar boven brengen. In dit geval de ergernissen van het webdesign vak: zorgen dat websites er in verschillende versies van Internet Explorer goed uit zien is altijd weer gedoe.]
Terug naar dat artikel over woorden die met elkaar verweven zijn: het artikel laat in het midden of deze entanglement iets met quantum mechanische verwevenheid te maken heeft. Het lijkt me dat het niet nodig is om quantum mechanische entanglement te gebruiken om dit te verklaren. Het concept lijkt er gewoon op – invloed op afstand. In dit geval: conceptuele afstand. Een appel is tenslotte nogal iets anders dan een taart.
Overigens heb ik besloten mij op vrijdag niet meer uitsluitend op Blavatsky te richten. Mijn doel om te zorgen dat de Blavatsky Collected Writings helemaal door google geindexeerd zou worden, is bereikt. Mijn weblogs hebben daar hun kleine steentje aan bij gedragen. Dit betekent dat als je in het Engels zoekt op mijn zoekpagina, wat Blavatsky over dat onderwerp geschreven heeft in haar artikelen in de zoekresultaten mee genomen zal worden. Als je alleen materiaal van HPB wil lezen, voeg dan gewoon het woord ‘Blavatsky’ toe, maar waarom zou je?