Spiritueel perspectief op buitenaards leven – intelligentie buiten de aarde?

Na het zien van de video hieronder van Stephen Hawking, realiseer ik me weer eens hoe anders ik tegen bewustzijn in het universum aan kijk.

Vanuit materialistisch perspectief heeft Hawking een aantal goede punten. Hij constateert dat we de komende honderd jaar zullen zien of de mensheid in staat is op deze planeet te overleven. Daar gaat deze blogpost echter niet over, hoewel ik zijn zorg over het milieu deel.

Het wordt interessanter als hij bespreekt hoe het zou kunnen komen dat we nog niet gecommuniceerd hebben met buitenaards leven. Toont dat bijvoorbeeld aan dat technisch geavanceerde culturen zichzelf vernietigen – en dus nooit lang genoeg bestaan om contact met elkaar te kunnen krijgen? Simpel gezegd: misschien is er over 2000 jaar een beschaving in een of ander sterrenstelsel dat technisch sterk genoeg dat ze het type signalen op vangt die wij nu uitzenden… Maar als onze beschaving zichzelf tegen die tijd heeft opgeblazen, en de mensheid weer terug is bij jagen en verzamelen, kunnen we hun pogingen om ons te bereiken toch niet verstaan.

Mijn voornaamste probleem met de analyse van Hawking gaat verder. Is het wel eerlijk om onze beschaving als maat te nemen voor intelligentie? Op onze eigen planeet komt naar mijn overtuiging bewustzijn voor waar veel mensen geen contact mee voelen. Planten, natuurgeesten – de geest van een stad – etc. Intelligentie die niet verbonden is aan een specifiek organisme, is onzichtbaar voor de wetenschap en de meeste mensen.

Ik twijfel er zelf niet aan dat onze planeet aarde zelf een collectief bewustzijn heeft. Mensen zijn daar, meestal zonder er zich bewust van te zijn, deel van. Vanuit het perspectief van moeder aarde zijn wij echter waarschijnlijk eerder een lastig virus dan een productief deel van haar ecosysteem. We veroorzaken op dit moment een behoorlijk lastige koorts – en het is niet duidelijk of we daar iets aan gaan doen.

Ik probeer af en toe Blavatsky’s mening over zaken erbij te betrekken. Over buitenaards leven zegt ze bijvoorbeeld in de Geheime Leer:

Omdat geen enkel atoom in het hele universum zonder leven en bewustzijn is, hoe veel meer dan haar grote planeten en sterren? — Hoewel zij als gesloten boeken blijven voor ons mensen die niet eens het bewustzijn kunnen raken van de levensvormen dichter bij ons?

Wij kennen onszelf niet. Dus hoe kunnen wij, die daar niet in getraind of ingewijd zijn, hopen dat we het bewustzijn kunnen begrijpen van de kleinste dieren om ons heen?